Polynesische mythologie

De Polynesische mythologie is een mondelinge overlevering van mythen van de Polynesiërs, bewoners van een verzameling eilanden in de Stille Oceaan, Polynesië. Het betreft een zeer uitgestrekt gebied, en de betrekkelijke geïsoleerdheid van eilanden en eilandengroepen heeft dan ook geleid tot enige veranderingen op het gebied van taal, cultuur en godsdienst. Desondanks is het duidelijk een cultuurgebied, en is de mythologie overal grotendeels gelijklopend, meer dan in Australië en Melanesië.^[1] Veel van de verhalen, thema's, goden en helden komen op veel plaatsen voor. Er bestaat echter wel taalvariatie, waardoor een godennaam van eiland tot eiland wat kan verschillen (Tane → Kane in het Hawaïaans).

In de Polynesische, mondelinge literatuur wordt overigens geen onderscheid gemaakt tussen mythen en historische verslagen, en vaak wordt hetzelfde woord voor beide gebruikt. Bij de Maori is dit bijvoorbeeld korero. Niet zelden versmelten beide ook, onder invloed van de heersende klasse, die aldus hun invloed en status proberen te verzekeren en te vergroten.^[2]

De Polynesische mythologie legt zeer de nadruk op de natuur, en vooral op de oceaan. De Polynesiërs geloofden dat alles in de natuur, ook mensen, een heilige, bovennatuurlijke kracht bezaten, de mana. Deze mana kon goed of kwaad zijn, en de hoeveelheid mana verschilde bij alles.

1. ↑ A.M. Panoff, in Grimal (ed.) 1965, p. 492.
2. ↑ A.M. Panoff, in Grimal 1965, p. 493.